ELVEDA GEÇ GELEN AŞKIM 





 Ne kadar kolaymış öyle her şey gidiyorum, bitti
Sadece acımasız teselliydi unutmayacağım son mısrada 
Diyebilmeyi isterdim seni sonsuza dek seveceğim 
Yaşananları senden de tek kelimeyle duyabilmek: “GüzelDİ…” 
Haklısın güzeldi…
Hatırlarken bile avuçlarım terliyor;
Ellerimi o inatçı , hırçın tutkuyla  tutuşunu…
Diyorsun ya sözlerime nerden başlayacağımı bilemiyorum
Önemi yokmuş inan başlangıcında her şeyi anlatmışsın 
Yüreğimi bedenimden böylesine bir acıyla koparan başlıkla:
“Elveda geç gelen aşkım”…
Senin için küçük birkaç sözün başlangıcıydı bu söz
Ne garip benim içinse kocaman bir kopuşun başlangıcı
Bu tutkulu rüyanın da son perdesi…
Nasır tutmuş yüreğin gibi ellerin de hiç titrememiş
Ne güzel getirmişsin yan yana kelimeleri hiç hata yapmadan
Düşünmemek için yasaklı aşkı her gece erkenden uyuyorum demişsin
Ben de seni düşünmek için havanın zifirini bekliyorum
Her gece zindan saatlerini yaşıyorum mahkûm yüreğimin
İdam saatinin çok yakın olduğunu bile bilmeden
“Bu yara her gün kanamaktansa bıçak gibi kesilmeli” diyorsun
Son defa tek vuruşla kanamalı ve dağlamalı
Kırılsın şimdi kalemin benim için 
Sabahın ilk ışıklarıyla, ezan sesi…
Vakit çoktan gelmiş
Demek ayrılığın zor yanı bende kalmış
Gidene kolay kalana koyarmış bu sancı
“İmkânsızdı olamazdı senle sadece güzel rüyaydı bitti” 
“Keşke daha önce tanısaydım” demekten de alıkoyamamışsın kendini
Hiç gerek yok gizlerin vurdu hayallerimin üstüne son kilidi
Demek iki hafta sonra evleniyorsun ve sadece “affet beni” diyorsun
Mutluklar dilerim sen beni affettim, unuttum say üzülme benim için
“Sen de mutlu ol tüm dileğim” demişsin ya son satırda
Ve “seni asla unutmayacağım”
Senle yaşanan her şey sıra dışıydı 
Sıradan “elveda” diyerek biten ayrılık mektubundan başka
“ELVEDA GEÇ GELEN AŞKIM...”

YALAN DÜNYA Yalan dünyada gerçek olan tek şey sevgi,  Yaşamının anlamı ve güzelliği  ancak sevip sevilince anlaşılır.  Sevgiye kucak açmak  ancak asil ve duygu yüklü  insanların başarabileceği birşey  sevmenin ve sevginin sınırı yok  sen at adımını o sana gelir,  Ben ise herşeyi biliyorum , Çünkü SENİ ÇOK SEVİYORUM..

  

Bir Gün Anlarsın

Uykuların kaçar geceleri Bir türlü sabah olmayı bilmez Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında Ne çarşaf halden anlar, ne yastık Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın Onun unutamadığın hayali Sigaradan derin bir nefes çekmişcesine dolar içine Sevmek ne imiş bir gün anlarsın Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin Gün gelir de sesini bir kerecik duymak için Vurursun başını soğuk taş duvarlara Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın Duyarsın Ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın Sevmek ne imiş bir gün anlarsın Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin Niçin yaratıldığını Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini Uzun uzun seyredersin de aynalarda güzelliğini Boşuna geçip giden yıllarına yanarsın Dolar gözlerin için burkulur Sevmek ne imiş bir gün anlarsın Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların Sevilen gözlerin erişilmezliğini O hiç beklenmeyen saat geldi mi Düşer saçların önüne ama bembeyaz Uzanır gökyüzüne ellerin Ama çaresiz Ama yorgun Ama bitkin Bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı Sevmek ne imiş bir gün anlarsın Bir gün anlarsın hayal kurmayı Beklemeyi Ümit etmeyi Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi Lanet edersin yaşadığına Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın O zaman bir çiçek büyür kabrimde kendiliğinden Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın

Ben sana mecburum bilemezsin 
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum 
Büyüdükçe büyüyor gözlerin 
Ben sana mecburum bilemezsin 
İçimi seninle ısıtıyorum. 

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor 
Bu şehir o eski İstanbul mudur 
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor 
Sokak lambaları birden yanıyor 
Kaldırımlarda yağmur kokusu 
Ben sana mecburum sen yoksun. 

Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur 
İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur 
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan 
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu 
Bir kaç hayat çıkarır yaşamasından 
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman 
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu 

Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor 
Eski zamanlardan bir cuma çalıyor 
Durup köşe başında deliksiz dinlesem 
Sana kullanılmamış bir gök getirsem 
Haftalar ellerimde ufalanıyor 
Ne yapsam  ne tutsam nereye gitsem 
Ben sana mecburum sen yoksun. 

Belki haziran  da mavi benekli çocuksun 
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor 
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden 
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun 
Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor 
Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin 
Kötü rüzgar saçlarını götürüyor 

Ne vakit bir yaşamak düşünsem 
Bu kurtlar sofrasında belki zor 
Ayıpsız   fakat ellerimizi kirletmeden 
Ne vakit bir yaşamak düşünsem 
Sus deyip adınla başlıyorum 
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin 
Hayır başka türlü olmayacak 
Ben sana mecburum bilemezsin. 











Sen varken de aradım seni,
yokluğunda olduğu gibi,
belki seversin diye beni,
çözmeye çalıştım seni....

karanlıkta aradım seni, korkmadan,
soğuk kaldırımlarda aradım, bıkmadan,
artık bıktım yokluğundan,
soruyorum seni, her tanıdığından.... 

sensizliği kaldıramam bilirsin,
bilirsin de nerdesin,
sen şu yarama tek çaremsin,
sen hergün ağlattığın yüreğimsin....

satırları senle doldurdum,
her geçene seni sordum,
hiçbir şeyden değil, sensizlikten yoruldum,
artık kalbime adını koydum...

Seni anlatmak isterdim ama olmadı
Kalem kağıt yetersiz kaldı,
Sana olan sevgim o kadar büyüktü ki;
Bunu kimse anlayamadı...
Yolların hepsi ayırıyordu bizi,
Seçme hakkın olsa ne olur,
Severken seni bu kadar
Ayırıyor bizi bütün yollar!!
O kadar sevdim ki seni
Ayrılmamak için, bırakma diye beni
Önümdeki yolları görmedim
Olduğum yerde sabit kaldım,
Asla gitmedim ileri..
İmkansız aşklar mı bu kadar büyük olur sevgili;
Ulaşılmaz olduğun için mi 
Bu kadar sevdim seni..

Şimdi yoksun yanımda
Elbet bir gün geleceksin buraya,
Bensiz ağlama oralarda
Unutma yüreğim hep yanında

Sensizlik acıtıyor içimi,
Çok özledim sevdam seni,
Yoksun yanımda,gittin uzaklara
Unutma sevgilim oralarda beni...

Dünya gözüme boş geliyor,
İçim sıkılıyor,yüreğim daralıyor,
Sen yoksun yanımda,
Bu şehir beni boğuyor...

Senelerimi verdim sana,
Yıllar dayanmadı bu aşka,
Sakın gidip beni bırakma
Seni çok seviyorum unutma....


Nehirler gibi geçtin şu uslanmaz gönlümden,
Toprağımı götürdün,bir taş koymadan gittin.
Yılları heba ettin, bu kısacık ömrümden,
Mevsimleri,ayları ,günü saymadan gittin.
Köprü olduğun yerde sular gibi aktığım,
Gezindiğin yollarda gül yaprağı döktüğüm,
Her akla gelişinde senin için yaktığım,
Türkülerimi,sazı,sözü duymadan gittin.
Dile düşmüş sevdanın şimdi süresi doldu;
Bu ayrılığa sebep bir tatlı heves oldu;
Kendimi anlatmaya sözler yetersiz kaldı,
Senin için atan bu kalbi soymadan gittin.
Gün oldu hasret çektim,umut bağladım;
An geldi,yokluğunda çaresizce ağladım;
Gönlün hoş olur diye, ırmak gibi çağladım,
Her duyguyu yaşadın,aşka doymadan gittin.